![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEfgW72yGwdv_lA0gfeoas3JPLTq21nDSqv1J7X7c1b6lGMzJFGMoNVMbOpdz81Xkov9GHzUY7ADWR95_hKXkwSG-vapV6xEJw9i_umSCslT5pEFdCLBQQ3ou8u1-j74Yko45f/s200/matches.bmp)
چراغ را می خواهم بعد یک خاموشی چند ساله دوباره روشنش کنم.خاموشی ناگزیر.چرا و چگونه اش را شاید همه آنها که مخاطب این سطرهایند بدانند .اما این چراغ اگر فرصتی باشد روشن می ماند تا کورسویی از حس و حال و ذهن و زبان من باشد.از مقاله و نظر تاشعر و دغدغه های پنهان تر.هرچه هست به گونه پلی کوچک و باریک خواهد بود تا دستها و دوستهایی که مدتی است گمشان کرده ام .به قول اخوان ایدون باد