چراغ
يادداشتهاي مهرداد قاسمفر
یکشنبه، شهریور ۰۶، ۱۳۸۴
کلام نخست
بعد از مدتها بالاخره احساس کردم که شرایط شخصی ام برای اینکه وبلاگی بگشایم مناسب تر از همیشه است. نمی دانم چرا اما همیشه برای آمدن به این فضا مقاومتی درونی داشتم و البته کمی هم بی انگیزگی. شاید هم به این دلیل بوده که من روزنامه نگارم وبه هر حال همیشه جایی داشته ام برای حرف زدن.اما راستش در این حرفه هیچ وقت نمی توانی مطمین باشی که همین فردا که از خواب بیدار میشوی هم باز کار و روزنامه ات را داشته باشی .به هر حال مجموعه ی شرایط فردی و اجتما عی مرا به این باور رساند که کم کم بخشی از مخا طبانم را در این فضا جست وجو کنم.فقط امیدوارم نتیجه اش خیلی باعث سرخوردگی ام نشود
!با این مقدمه سلام می کنم به دوستان اینترنتی