چراغ
يادداشتهاي مهرداد قاسمفر
دوشنبه، آذر ۰۷، ۱۳۸۴
دو تصوير از يك استاد

و ممیز هم رفت
گرافیست واستادی که این روزها کم درباره اش نگفته اند و باز هم خواهند گفت؛ واقعیت این است که
او همانقدر که دوستان و دوستداران بی کم و کاستی داشت, مخالفاني هم برای خود تراشیده بود که کم از دسته ی اول نداشتند؛ والبته در میان این مخالفان و منتقدان کسانی هم یافت می شد که نه کم سواد بودند و هستند و نه از جایگاه تاریخی او بی اطلاع.از آنجا که این روزها به رسم معهود ایرانیان همه در وصف او خواهند نوشت و هر کس گوی سبقت را در مطلق کردن ممیز از دیگری خواهد ربود , من سعی خواهم کرد در این چند سطر , بسیار تلگرافی به دو نکته اشاره کنم که هریک شايد بخشی از نکات وجودی اورا نشان دهد
اول: منتقدان اش بر این باورند که ممیز در این سالها ی اخیر - یا دهه ی اخیر-به شدت تبدیل شده بود به
گاد فادر یا همان پدرخوانده ا ی در گرافیک ایران. به عبارتی هر آنکه از فیلتر او رد نمی شد به هیچ ترتیب دیگری قادر به اثبات خود نبود، یا دستکم در بینالها و نمایشگا ه هاي داخلي جای معتبری نداشت. و از همین رو بود که هر جوان مستعدی سعی در نزدیک کردن خودش به ممیز داشت تا راه میان بر را از این طریق، رفته باشد.
از طرفی نزدیک شدن بیش از حد ممیز به دم و دستگاه رسمی و مسولان وقت از نظر این منتقدان از دیگر نقاط ضعف ممیز شمرده می شدو باعث حرف و حديث هايي شده بود كه البته خودش هيچگاه به اين حرفهاپاسخ درستي نداد شايد هم برايش اهميتي نداشت .
دوم: یکی از شاگردان و بعدها دوستان نزدیک ممیز که خودش هم نقاش و گرافیست نام آوری است روزی برایم تعریف می کرد که وقتی در سالهای دهه ی پنجاه - به گمانم - از طرف وزارت آموزش و پرورش مسابقه ای برای بهترین طرح پوستر مبارزه با بی سوادی به گرافیستها و نقاشان و طراحان سراسر کشور پیشنهاد شد ، گویا ممیز بلافاصله پس از شنیدن خبر, کاغذی سفید برمی دارد , انگشت شستش را با استامپ آغشته به جوهر می کند ، آن را روی کاغذ می فشارد و سپس با یک ما ژیک سیاه رنگ روی آن اثر انگشت ، ضربدری می کشد و خلاص ؛ جالب اینکه همین طرح که یکی دو دقیقه ای بیشتر وقت صرفش نشده بود، نه تنها از میان صدها اثر دیگر پذیرفته می شودو جایزه ی پدر و مادر داری را نصیب ممیز می کند بلکه بعدتر از سوی یونسکو هم به عنوان بهترین طرح برای مبارزه با بی سوادی در منطقه، شناخته می شود. اين دوست مشترك اين خاطره را به عنوان تاييدي بر نبوغ و حضور ذهن و البته شناخت عميق مميز از گرافيك برايم تعريف مي كرد

خب اینها تصاویر مختلفی است از آدمی به نام ممیز که چه حق با منتقدانش باشد و چه دوستدارانش، حالا در میان ما نیست و آنچه که از او خواهد ماند جایگاه اش در تاریخ هنر ایران است و بس
4 Comments:
Anonymous ناشناس said...
salam mehrdad jan aval az hame blog jadid mobarak, va dovom inke az marge momayez khayli delam gereft. az in rozhaye raftan deltang mishavam. mamnoon az matlabat. paksima.

Anonymous ناشناس said...
Good design!
[url=http://vmzeecrz.com/hsbr/iksa.html]My homepage[/url] | [url=http://wqulptrj.com/iatw/mbfp.html]Cool site[/url]

Anonymous ناشناس said...

Anonymous ناشناس said...
Well done!
http://vmzeecrz.com/hsbr/iksa.html | http://ylkgbvqh.com/manc/jzls.html